Hallo, ik ben een paardebloem.

Veel mensen noemen mij onkruid maar ik ben een vriend en kom je helpen!
Als je mij ziet, bedenk dan dat ALLEEN IK maar daar op dat plekje wil en kan groeien. Want:
Of de bodem is te compact/hard/aangestampt en die wil ik met mijn wortels graag voor je losmaken.
Of er is te weinig calcium in de bodem welke ik met het afsterven van mijn bladeren weer wat voor je zal aanvullen.
Of de bodem is te zuur. Maar ook dat zal ik voor je verbeteren als je mij de kans geeft.
Of een mengeling van bovenstaande redenen natuurlijk.

Ik kom omdat je bodem mijn hulp nodig heeft dus het beste laat je mij ongestoord mijn gang gaan! Als alles hersteld is, zal ik vanzelf weer verdwijnen, beloofd! Probeer je me toch voortijdig met wortel en al te verwijderen, hoe secuur ook, ik kom met 2x zoveel terug! Net zo lang tot je bodem verbeterd is.
Je kan zelfs aan mijn groei zien in welk stadium mijn hulp zit. Liggen mijn bladeren plat op de grond dan ben ik nog lang niet klaar maar reiken ze allemaal omhoog dan ben ik al een heel eind op weg.

Iets heel anders is dat ik 1 van de eerste bloeiers ben in het voorjaar dus ik kondig het voorjaar/de zomer voor je aan. Overdag als het warm is, zet ik mijn bloemen open maar s'avonds als het afkoelt doe ik ze snel weer dicht. Sterker nog, als het overdag niet warm genoeg is doe ik ze helemaal niet open!

Mijn bloemen zijn het eerste voedsel voor insecten na hun winterslaap en daar waar andere planten OF stuifmeel OF nectar hebben, heb ik ze allebei! En niet te zuinig ook!

Mijn bloemen zijn trouwens zelfs lekker voor jullie mensen, wist je dat? Ik werd vroeger "honing (of goud) van de armen" genoemd omdat ze zo lekker zoet zijn in bv jam, saus of salade. Het internet staat vol met recepten! Maar wacht nog even tot eind Mei of later voor je begint met plukken en zelfs dan, pluk nog niet alles aub! De biodiversiteit en bijen zullen je heel erg dankbaar zijn!

En als laatste: zie je mij staan maar ipv gele bloemblaadjes heb ik allemaal witte pluisjes? Doe dan een wens.....en blaas heeeel hard.....als je al mijn zaadjes ineens hebt afgeblazen zal ik ook nog eens proberen je wens uit te laten komen!

Was getekend,

Jouw vriend, de paardebloem!

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

Heide KY Matthijssen

Gegroet, ik ben een boom.

Graag zou ik uw oor lenen. Heeft u even tijd? Vele vinden mij namelijk saai, lastig of zelfs vervelend maar ik leef om u te dienen!

Ademhaling
Laat ik beginnen met onze band, want u en ik, wij zijn verbonden. Als u lucht inademt, haalt uw lichaam zuurstof uit de lucht en voegt daar koolstofdioxide aan toe. Dat is een technisch praatje maar ik doe dat dus precies andersom! Dus hoe meer er van mij zijn, hoe rijker de lucht voor u is en hoe makkelijker u kunt ademen. Vaak halen we zelfs nog allerlei andere viezigheid uit de lucht ook.

Het product
Verreweg het meeste van uw fruit en noten, groeit ook aan mij. En als u om u heen kijkt, ziet u vast dingen gemaakt van hout. Een deur, een potlood of papier, (tuin)meubelen, raamkozijnen, muziekinstrumenten. Misschien heeft u zelfs wel een houtkachel? Mijn soortgenoten hebben hun leven gegeven om u daarin te voorzien.

Wereld op zich
Toch ook bij leven heb ik nog veel meer nut voor u. Zo geven wij u schaduw als de zon schijnt, voorkomen we overstromingen als het regent en bieden we huisvesting aan allerlei andere levende dingen die uw wereld mooier en mogelijk maken. Biodiversiteit noemen ze dat. Van het nestje voor de vogel tot het voer voor zijn jonkies. Ontelbaar veel dieren, insecten en schimmels leven op, in, onder, met, of dankzij mij. Ik ben een wereld op zich!

Oude bomen
Ik kan heel oud worden. Toch zijn er in nederland maar erg weinig echt oude bomen te vinden. Minder dan 1% van alle bomen is ouder dan 100 jaar. Dat komt omdat u vroeger bijna alles gekapt heeft. Eind 19e eeuw veranderde dat. U bent geschrokken omdat u de gevolgen van ontbossing ineens heel erg kon merken. U heeft geprobeerd uw fout te herstellen door heel veel nieuwe bomen te planten. Alle bossen die u nu kent, zijn dus waarschijnlijk toen aangeplant.



Wortelstelsels
En nu heb ik alleen nog maar gepraat over wat u ziet. Er is ook nog een deel wat u niet ziet. Namelijk mijn wortels. Nu moet ik voorzichtig zijn want net als u zijn ook wij niet allemaal hetzelfde maar grofweg de ruimte die ik boven de grond in beslag neem, heb ik onder de grond ook nodig voor mijn wortelstelsel. Met mijn wortels veranker ik mijzelf zodat ik niet om zal vallen. Ook neem ik daar mijn eten en drinken mee op. Maar misschien wel het allermooiste is dat ik met mijn wortels op zoek ga naar de wortels van andere bomen, struiken en planten. Geholpen door schimmels verbind ik mij aan hen en sta ik hen bij om te helpen waar ik kan. En dat gaat ver kan ik u vertellen. Soms wel honderden meters ver.



Samenwerking
Vooropgesteld die schimmels, die werken voor mij. Ik heb iets wat zij graag willen hebben en zij werken voor ons om dat te kunnen krijgen. Zij maken draden die onze wortels verbinden. U zou dat kunnen vergelijken met uw internet. Wij gebruiken dat planten-internet ook om met elkaar te praten! We voeden de hongerigen, steunen de zwakkeren en helpen de zieken. Er wordt zelfs gewaarschuwd voor gevaar. Heeft er bv één last van rupsen die al zijn blaadjes opeet? Dan seint hij dat via dat netwerk door naar de rest welke op hun beurt een stofje aanmaken waardoor de rups hun blaadjes niet lekker meer zal vinden en de schade beperkt blijft.
U heeft een gezegde dat u "door de bomen het bos niet meer ziet" maar voor mij is dat dus precies andersom! Wij zijn één bos.

Moederboom
De mooiste onder ons is de moederboom. Zij is vaak meer dan een eeuw oud, waardoor zij de allerbelangrijkste schakel is in dit planten-internet. Moeders zorgen graag en vaak belangeloos. Door de enorme voedselvooraad die zij aanleggen over zo'n lange periode, hebben ze een overvloed waar alles en iedereen om haar heen beter van wordt. Zelfs zaailingen uit haar zaad groeien veel beter als ze in haar buurt mogen groeien dan willekeurig ergens anders!

Eigenlijk dromen we er stiekem allemaal van om een moederboom te worden.

Wanneer u mij tegenkomt, hoeft u mij niet te knuffelen hoor. Al sta ik niet graag alleen. Ik ben geboren om u te dienen. Wij zijn (eigenlijk allemaal) verbonden.

Was getekend,

Uw trouwe dienaar, de boom!



(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

De pissebed aan het woord:

"Van nature ben ik heel verlegen en zenuwachtig maar deze kans om iets over mezelf te vertellen wil ik niet voorbij laten gaan dus hoi, hier ben ik!

Ik ben maar een klein ding hoor, nooit groter dan 2cm. Ik heb 7 paar poten en dus 14 voetjes. Gelukkig draag ik geen sokken, anders kon mijn moeder blijven breien!

Ach mijn lieve moeder. Mag ik je daar wat over vertellen? Ik ben namelijk levend uit haar buik geboren. Daar zat ik veilig in mijn eigen eitje tot het mijn tijd was. En zelfs daarna heeft ze me nog weken in haar buidel bij zich gedragen. Zo heb ik leren opruimen! Ik mocht de eerste weken alleen haar poep eten.

Ik mocht zelfs bij haar blijven tot ik een grote pissebed was. Dat was zo ontzettend fijn. En ook wel bijzonder als ik om me heen kijk hoe dat bij anderen gaat. Ik had echt een hele lieve moeder!

Een insect ben ik niet. Ik ben familie van de krab, kreeft en garnaal! Echt hoor! Ik heb zelfs kieuwen!

Over heel de wereld zijn er wel 2000 soorten van mij maar verreweg de meeste leven in het water. Misschien had ik dat ook beter kunnen doen want op land leven met kieuwen is echt een hele uitdaging! Ik ben de hele tijd bezorgd dat ik uitdroog want binnen 2 uur ben ik dan dood. Zo snel gaat dat! Daarom leven we s'nachts en verstop ik me overdag op een koel, vochtig en donker plekje om lekker te slapen. Ga maar eens kijken buiten. Til maar eens iets op. Wedden dat je ons zo gevonden hebt?

Niet te lang of te vaak hoor. Ik wil slapen!

Ik ben echt heel belangrijk voor je tuin. Ik ben namelijk opruimer van beroep. Mijn levenswerk is dingen helpen verteren. Denk aan afgevallen blaadjes of rottend hout. Hmmmmm dat vind ik zo lekker! En nog veel meer wat ik lekker vind, maar dat vindt jij vies dus daar hebben we het maar niet over. Ik kan wel blijven eten!

En als ik er klaar mee ben dan staat de volgende klaar om het weer verder te verteren zoals bijvoorbeeld de wormen. Ik ben eigenlijk een wandelende bodemverbeteraar!

Maar ja, er zijn er ook genoeg die mij lekker vinden. Of het nou muizen, spinnen, hagedissen, torren of duizendpoten zijn, het is eten of gegeten worden in de natuur. Dat hoort er ook bij.

En zelfs als niemand me opeet, dan word ik nog meestal maar 2 jaar oud.

Het enige wat er niet bijhoort zijn van die keurig nette opgeruimde tuinen want daar kan ik geen eten vinden! Als je denkt dat je me zo weg kunt jagen dan heb je het mis. Ik hoor in je tuin te wonen. Dus als ik geen lekker eten kan vinden dan begin ik wel aan de levende planten. Die vind ik helemaal niet lekker maar ik moet toch wat!

Zie je een felblauwe pissebed lopen? Dan heb je geen nieuwe soort ontdekt maar juist een zielepiet gevonden. Die is namelijk erg ziek en zal binnenkort sterven. Met een beetje pech neemt hij zijn hele familie mee want het is nog besmettelijk ook die regenboogziekte. Dus als je ons wilt helpen, verlos hem dan uit zijn lijden. Voor jou kan het geen kwaad en voor ons dan ook niet meer.

Als ik één wens mag doen, dan zou dat zijn voor een beetje meer rommel in je tuin. Een bergje stenen in de hoek. Een stapeltje hout wat mag vergaan. Niet alle afgevallen blaadjes in de gft-bak aub! Ik wil ook graag een goeie moeder voor mijn kindjes zijn. Dus jij een beetje minder en ik een beetje meer opruimen. Zullen we vriendjes zijn? Dan maken we samen de wereld een klein beetje beter"

Was getekend,

Je hulp, de pissebed

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

Vandaag, zaterdag 22 mei 2021, is de dag van de biodiversiteit.

Toen ik vroeger op de lagere school zat, had ik in de 3e klas een juffrouw die vegetarisch was. Dat was toen heel bijzonder! Ze stuurde ons voor haar kat naar een scharrelslager "want", zo legde ze ons uit: "een kat kan geen vegetarier zijn. Dan gaat hij dood! En als hij dan toch vlees moet eten, laten de dieren die zijn voedsel worden dan in ieder geval een goed leven gehad hebben!"
Zonder al teveel met mijn leeftijd te koop te lopen, dat was in de tijd dat leg-batterij-kippen de norm waren en de eerste scharreleieren net in de schappen kwamen. En dat was toen nog een serieuze upgrade! Terwijl nu "scharrel" de minste van alle opties is. We hebben nu immers de "vrije uitloop" en "biologische" eieren. Dat zou allemaal nog beter zijn voor de kippen. Of was het nou het millieu?

Toen was het gat in de ozonlaag en zure regen onze grootste zorg, tegenwoordig zit dat onder de noemer klimaatverandering, ontbossing en opwarming van de aarde. Oh wacht, biodiversiteit hoort daar ook nog ergens tussen. En plasticsoep in de zee. En co2 uitstoot. En waterhuishouding. En dierenleed in megastallen. En, en en......er lijkt geen einde te komen aan dat lijstje.

Niet alleen een hele opsomming van alles wat er verkeerd gaat maar ook een hele rits maatregelen om het te proberen te herstellen komen daar achteraan. Nu zitten we bijvoorbeeld in de "maai Mei niet" aktiemaand in het aktiejaar dat we "Nederlands kampioenschap tegelwippen" om de natuur en biodiversiteit te redden. Om maar eens wat voorbeelden te geven. Maar het lijkt erop dat, hoe hard we ook ons best doen, het is nooit genoeg.

Daar waar we minder vlees gingen eten om het millieu te sparen, en het vlees wat we aten was waar mogelijk scharrel om het dierenleed te verzachten, stond algauw een vegetarier op om te vertellen dat het niet genoeg was. Hoewel de stap voor de meeste mensen om vegetarier te worden al veel te groot is, is er toch een percentage wat dat wel kon en deed. Maar dan staat er vervolgens weer een veganist klaar om met z'n vingertje te wijzen dat het echt beter kan. Want koeien houden voor melk staat gelijk aan slavernij en eieren eten staat gelijk aan.....ach, vul het zelf maar in. Je hebt nu zelfs onder veganisten nog gradaties want veganist worden om dierenleed te voorkomen is inmiddels ook alweer ouderwets. De nieuwste en hipste reden nu is om uit klimaatoverwegingen veganisme toe te passen. Je ecologische voetafdruk verkleinen. Kan jij het nog volgen? Want de meeste mensen met de beste bedoelingen zijn inmiddels allang afgehaakt.
Dit is overigens absoluut geen kritiek op vegetariers en/of veganisten! Ik heb niets meer dan bewondering en respect voor mensen die dat kunnen!

En dan heb ik het nog niet eens gehad over "greenwashing" en "eco-oplichters"! Want daar waar erg veel goeie bedoelingen verzamelen daar komen vanzelfsprekend de opportunisten ook om er een slaatje uit te slaan. En genoeg mensen die er helaas nog intrappen ook.
Zo was ik laatst in een winkel waar ik extra kon betalen om co2 neutraal te kunnen kopen. Ik zal het gezicht wat de verkoopster trok niet gauw vergeten toen ik vroeg of ze dan extra ijs op de noordpool zou brengen of voortaan haar eigen kinderen achter het naaimachine zou zetten.

Maar zonder dollen mensen, laat je niet gekmaken, doe wat je denkt dat goed is en fijne biodiversiteit dag! Wat dat dan ook mag betekenen. Volgens mij hoort elke dag biodiversiteitsdag te zijn. ❤

Bron: Uit de pen gevallen

Hi, ik ben Brandnetel en jullie noemen mij onkruid!

Bijna iedereen kent mijn naam en weet me te herkennen. Ik ben één van de bekendste planten uit West Europa. Een echt inheems kruid dus!
Ik ben echt fantastisch goed en toch gebruikt bijna niemand me. Snap jij dat nou?

Ja, ja, de brandharen op mijn bladeren geven je bultjes die jeuken en branden tegelijk maar eenmaal gekookt, hoe kort ook, merk je daar niks meer van. En dat is mooi want verder smaak ik naar spinazie. Alleen ben ik vele malen gezonder. Ik zit bomvol met vitamines (C & D) en ijzer. Ik ben zo geweldig dat ik mezelf wel moet beschermen. Als ik die brandharen niet had gehad, dan was ik allang uitgestorven geweest. Ik moet een beetje "hard to get" spelen, snap je? Maar wees niet bang, het is niks wat een paar handschoenen niet op kan lossen hoor!
En daarnaast, als je mij ziet dan kan mijn zus de Dovenetel nooit ver weg zijn. Het sap van haar blaadjes haalt ook de brand uit de bultjes die je van mij krijgt. Gewoon plukken en wrijven. Maar tegen niemand zeggen hoor. Dat is dan ons geheimpje.

Je kan me drogen voor thee, warm dus een goeie vervanger voor spinazie, zaden kunnen door de muesli, sla of zelfgebakken brood.....is gewoon superfood!
En dat allemaal zo uit het park, bos of jouw achtertuin. Of die van de buren natuurlijk. Gratis en voor niks.

Zelfs als plantje ben ik multifunctioneel. Ik kom om op te ruimen. Daar waar veel (plantaardig) afval ligt te vergaan kom ik vaak zomaar even om de hoek kijken. Ik hou van stikstofrijke, verstoorde bodems. Als jullie me zouden laten gaan dan vervul ik mijn taak en verdwijn dan vanzelf weer maar ja, jullie zijn mensen hè. Jullie willen alles altijd precies zoals jullie het verzonnen hebben. Jullie zijn nóóit blij om mij te zien! Dus jullie halen mij keer op keer weer weg. En tja, dan blijf ik dus terugkomen hè. Want ik moet toch mijn taak vervullen. Ik lijk die paardebloem wel!

Terwijl, als je me laat staan dan kan ik naast dat je mijn blaadjes kan eten ook nog eens mooi helpen met het bladluizenprobleem. Want daar hebben jullie ook allemaal last van. Bladluis. Toch? Precies! En weet je wat bladluis het allerlekkerste vindt? Nou? Mij dus!Zolang ik in de buurt ben zullen ze altijd mij verkiezen boven al die andere plantjes die jullie zelf hebben uitgekozen. Dus jullie hebben geen luizenprobleem meer. Ik heb een luizenprobleem. En het mooie is dat ik daar helemaal geen problemen mee heb. Zo makkelijk doe ik dat voor jullie.

Ik kom zomaar voor niks, ik help je bij de vertering van plantenresten, je kan mij eten, en drinken. Ik ben gezond, ik maak jou gezond, ik neem de luizen voor je weg. De mieren gebruiken mij als boerderij, de vogels als fastfood restaurant. Wel 50 verschillende soorten vlinders bezoeken mij graag om even te zonnen of eitjes te leggen. Iedereen is blij om mij te zien. Iedereen! Tot aan de regenwormen toe! Iedereen, behalve jij. Kunnen we daar wat aan veranderen alsjeblieft?

Als je me nou echt niet durft te proeven hè, en je blijft toch maar van mening dat je echt nergens in je tuin een plekje voor me hebt, gebruik me dan in ieder geval voor gier alsjeblieft. Gier is vloeibare voeding voor je planten gemaakt van mij. Met water en sommige doen er een beetje suiker bij.
Supervoeding voor je planten mag ik wel zeggen. Je kan het heel makkelijk zelf maken en het werkt veel beter dan al die kunstmatige spullen die in tuincentrums te koop zijn. Niet alleen helpt dat ze met groeien, maar dat maakt ze ook sterker en gezonder. Het helpt plagen voorkomen en ziektes genezen. Het is echt een wondermiddel.

Kunnen we dan nu misschien de chemische douche, welke ik regelmatig op mijn kop krijg, naar het verleden verbannen? Want daar knapt echt helemaal niemand van op. Ik hoop het zo! Alvast dankjewel daarvoor.

Het was mij een prikkelbaar genoegen om even met je te mogen babbelen. Misschien tot een volgende keer?

Was getekend,

Jouw superheld, de brandnetel.

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

Hallo, ik ben een slak en ik kom je wat vertellen.

Niet alleen hier maar ook in je tuin! Dat doe ik helemaal niet op een leuke manier dus ik snap dat je niet blij bent om mij te zien. Al zie je mij meestal helemaal niet. Je ziet wel wat ik heb gedaan. Kom, laat ik eens kijken of ik met wat tekst en uitleg de pijn iets kan verzachten.

Om te beginnen zijn er vele soorten slakken, al scheren jullie ons allemaal over 1 kam. Één verschil is duidelijk zichtbaar. Namelijk met huisjes of dakloos. Er zijn zelfs vele soorten huisjes- en naaktslaken maar ik wil het niet al te ingewikkeld maken.

Jullie haten mij omdat ik jullie tuin kaal vreet. Je jonge, pas uitgeplante plantjes gaan er vaak allemaal aan. Ik vreet je sla kaal en kruip in je kool, ik vreet je bloemen van hun steel en ik vreet zelfs je aardbeien op als ik de kans krijg. Ik ben echt rotvervelend, het spijt me zo!

Onder de naaktslak heb je ook vele soorten. De vreetzakken waar jullie zo'n last van hebben zijn kleine akkerslakken en spaanse wegslakken. Zelfs onder ons slakken hebben die een hele reputatie hoor. Niet normaal meer wat een eetlust die hebben.
Ook kom je de tijgerslak tegen op je planten als je met de schermer gaat kijken. Die is te herkennen aan het motief op zn huid. Je denkt misschien dat je naar s'werelds langzaamste race ooit kijkt. Op weg naar het lekkerste blaadje. Maar feitelijk is het moord en doodslag aan de lopende band. Want tijgerslakken eten namelijk, kanibalen als het zijn, andere slakken op!
En huisjesslakken waar we het eerder over hadden, die eten dus juist graag weer de eitjes van naaktslakken!
Eigenlijk zijn we met zn allen ons best aan het doen om te zorgen dat jij niet zoveel last meer van de vreetzakken hebt. Dat is toch een leuke om over na te denken als je de volgende keer weer gaat ruimen.

Maar ja, een slak is een slak. We hebben ogen op stokjes. Al voelen we meer dan dat we kijken. Ze heten dan ook tastorganen.
We hebben een hele stugge rasptong
Op die rasptong hebben we wel 25 000 tanden! Een haai heeft er maar 3000 hè. Tis maar ff dat je het weet.
We leven snachts en schuilen overdag net als die pissebedden.
We hebben ook meer soorten in het water dan op het land.
We zijn geen insecten maar weekdieren. Onder andere familie van de inktvis.
We zijn tweeslachtig, hermafrodiet heet dat. Maar de meeste van ons kunnen zichzelf niet bevruchten. Dus om baby's te maken moeten we toch met zn tweeën zijn. We bevruchten dan elkaar!
Nou ja, baby's. We leggen eieren. Onder de grond. Een heleboel bij elkaar. En kijken er daarna niet meer naar om. Als de kleintjes uit hun eitje kruipen dan weten ze al wat ze moeten weten dus waarom zouden we? Is toch zonde van onze tijd als we ook kunnen eten? Eten is eigenlijk het enige wat we echt belangrijk vinden.
Onze taak in de natuur is opruimen of ruimte maken zo je wilt. Opruimen en gegeten worden! Maar daar gaat het nou net mis. De natuur moet je weten is eigenlijk een heel groot systeem. Gelijk een ouderwets uurwerk. Alles staat op elkaar ingesteld en het luistert allemaal erg nauw. In dat hele systeem ben ik maar één heel klein tandwieltje. Terwijl er miljoenen tandwieltjes zijn om het te kunnen laten draaien. En nog eens miljoenen extra om het nog ingewikkelder te maken. Als er ergens één tandwiel scheef staat, dan draait alles in de soep.

Figuurlijk gesproken dan want voor zover ik weet eten alleen de Fransen graag een bepaald soort huisjesslakken. Escargots. Vetgemest met sla, gebakken in de knoflookboter. Ze hebben er zelfs een mooi tangetje voor gemaakt om ze makkelijker te kunnen eten.
Van slakkensoep heb ik gelukkig nog nooit gehoord.

Om het hele systeem hier en nu aan je uit te leggen, zoveel ruimte krijg ik niet. Maar Marc Siepman heeft onlangs een artikel gepubliceerd genaamd "ode aan de slak". Eenmaal dat gelezen snap je het helemaal. Het zwerft gratis rond op het internet dus je hebt het zo gevonden mocht je dat willen. Ik vind het een aanrader! Fantastisch, zo'n ode aan mij! En nog verhelderend ook.

Toch, ook zonder uitleg kunnen we er vrij zeker van zijn dat er in jouw tuin wel een paar tandwieltjes scheef staan. Al was het maar omdat jij en de jouwe er zo dichtbij wonen. Daardoor heb je er waarschijnlijk veel te veel van mij en wordt het lastig om op een leuke manier te tuinieren.
Het allermooiste zou natuurlijk zijn als we de tandwieltjes recht zouden kunnen zetten maar dat vraagt een berg geduld en kost een hoop tijd. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Dat snap ik. Daarom wil ik toch afsluiten met wat tips om het tuinieren met mij erbij een beetje dragelijker te maken.

1. Bedenk dat voor iedere slak die je wegvangt, er 10 andere niet gevonden worden. Je tuin zal nooit helemaal zonder slakken zijn!
2. Onthou dat we niet van scherpe dingen houden dus geplette schelpen of eierschalen rond je planten zou weleens het verschil kunnen maken. Is nog goed voor je bodem ook.
3. Probeer vogels, eenden, egels, kikkers, padden en salemanders naar je tuin te lokken zodat zij je kunnen helpen met de jacht
4. plaats een tegel, stenen pot of oude dakpan in de buurt van je plantjes. Rabarberblad of houten plank werken ook goed. Wij zullen ons daar vanzelf onder verzamelen en dan is het overdag makkelijk ruimen.
5. Gooi ons niet over de schutting naar je buren want in een straal van 20 meter komen we gewoon weer terug. Wij zijn langzaam maar vastbesloten. Net slijmerige boemerangs.
6. Als je echt fanatiek bent, ga dan savonds met een zaklamp eens kijken bij je planten. Trek wel handschoenen aan want ons slijm was je er niet zomaar af.
7. Nog een makkelijke manier is dat we gek zijn op kattenbrokjes. Dus plaats een schaal met opstaande rand met kattenbrokjes in je tuin, wacht ff en ga dan ruimen. We komen vanzelf naar het eten toe en je kunt ons er zo vanaf pakken. Paneermeel schijnt ook te werken. Of legmeel (kippenvoer).
8. Koffiedrap is ook zo n bodemverbeteraar die wij liever uit de weg gaan. En niet alleen wij trouwens, katten ook. Maar goed, wie zet er tegenwoordig nog ouderwets koffie? Met (de inhoud van) koffiepads gaat het niet.
9. Pers je wel eens sinasappelen? Zet de halve uitgeperste schillen dan met de opening naar beneden tussen je planten. Daar kunnen wij nog heerlijk van smullen. En overdag blijven we er dan mooi schuilen wat het voor jullie weer makkelijk maakt om....

Wat je dan verder met ons moet doen daar wil ik niet over praten anders krijg ik nachtmerries. Ik ben immers maar een slak. Ik ben hier niet om jou te plagen. Ik doe ook maar wat ik hoor te doen. Het is niet mijn schuld dat de tandwielen niet goed meer staan. Ik heb gewoon honger! Als een plant ziek of zwak is dan heeft hij mijn voorkeur. Jonge plantjes zijn ook erg lekker. Ook omdat die gestrest zijn als ze nog moeten wennen. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben geen moeilijke eter. Ik lust erg veel dus heel misschien wil je voor mij, na het lezen van mijn verhaal wel een extra rijtje sla planten. Een paar extra, makkelijk te bereiken plantjes hier of daar zouden wel eens het verschil kunnen maken want hoe een grote vreetzak ik ook ben, vol is vol he?!? Dus sommige moeilijker te bereiken maken terwijl andere voor het grijpen staan, dat is het mooiste wat je voor me kan doen.

Bedankt dat je naar me wilde luisteren. Sorry voor alle ellende en succes met tuinieren! Je doet het heus niet zo verkeerd hoor als ik je boel kom opeten.

Met de slijmerige groetjes van: de slak.

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

Schelden

Steeds vaker kom ik de vraag tegen. Is dit of dat onkruid? Wat is onkruid? En de antwoorden lopen steeds verder uiteen. Daar waar de één zegt: "alles wat je niet de baas kunt", zegt de ander: "alles wat je niet wilt". Een derde zegt:" onkruid bestaat niet" maar die wordt dan al snel uitgescholden voor wereldverbeteraar.
"Dat wat woekert of dat wat prikt of steekt" wordt ook wel gezegd. Dat wat giftig is of wat vanzelf opkomt, zou ook nog kunnen. Niemand lijkt het echt te weten dus tijd voor wat onderzoek.

Na een stevig potje googlen naar termen als "onkruid" of "wat is onkruid" had ik verwacht een lijstje met namen te hebben van planten die onkruid zijn. Wat blijkt? Dat bestaat helemaal niet! Nou ja zeg!
Dan maar in gesprek met een bioloog. Maar ook hij bleek een wereldverbeteraar.

Terwijl als ik mijn buren op mijn tuin laat, zij met het vingertje en bijna panisch wijzend op tilt lijken te slaan want "allemaal onkruid"! Al noemen ze dat in mijn streek "vuulte". Het wordt er niet beter op kan ik je vertellen.



Een onmens is een persoon die niet deugt, een onwaarheid is een leugen. Oninteressant is saai, onaf is niet klaar, onwel is niet goed. Hoe zit dat dan met onkruid? Is dat geen kruid? Of deugt de plant niet?

Neem nou de brandnetel. Bijna iedereen is het daarover eens, dat is onkruid. Maar een meer functionele plant heb ik nog niet gevonden!

Ik zag eens een reactie: "in een veld vol mais kan een roos ook onkruid zijn". En toen viel het kwartje!
Ik kan dus niet anders dan concluderen dat onkruid een scheldnaam is die je voor alle planten kan gebruiken. En we schelden nou eenmaal het meest op planten waar we last van hebben. Welke niet weg willen of niet mooi gevonden worden of niet handig of niet...tja, we schelden eigenlijk erg graag en vaak op alles wat vanzelf groeit en bloeit in onze tuin. Raar eigenlijk in deze tijd waar iedereen zo gevoelig is en er zo ontzettend veel aan het veranderen is om die gevoeligheid te ontzien.

Tegenwoordig is er een hele hype gaande aangaande bijen en insecten. Ze sterven uit. Er is al ruim 70% weg sinds de jaren '60. We moeten meer inheemse planten voor die diertjes planten, wordt er gezegd, want al die bijzondere mooie kleurrijke dingen die wij in onze tuinen hebben staan, willen ze niet. Blijkt dat de meeste dingen die wij in onze tuin hebben staan, uitheemse planten zijn! Het liefst helemaal van de andere kant van de wereld. En die willen ze vaak al helemaal niet. Blijkt ook dat die diertjes best eenkennig zijn. Ieder heeft zo zijn eigen voorkeur voor precies dat ene bloemetje om van te eten of dat ene plantje om eitjes op te leggen. Lang niet alles is interessant of wenselijk voor hen. De paardebloem, om maar eens een voorbeeld te noemen, is een van de weinigen waar meerdere insecten mee uit de voeten kunnen maar ja, vraag maar rond, de paardebloem is echt onkruid!
Sterker nog, eigenlijk alles wat die dieren willen, bestempelen wij als onkruid! Dat kan toch niet kloppen? Daar gaat het dus mis! Willen we de bijen en insecten redden, dan zullen we dus moeten stoppen met schelden en discrimineren in onze tuinen. We zullen van "onkruid" moeten leren houden. Of op z'n minst tolereren. Stoppen met schelden en manieren vinden om het voor onszelf acceptabel te maken. Als we ons tenminste druk maken om de insectenstand natuurlijk.

Dan nog iets, waarom gaat er eigenlijk zomaar ineens een plantje ergens groeien? Eigenlijk is dat toch een heel bijzonder fenomeen. In mijn vorige blog over slakken had ik het over hoe de natuur een systeem net als een uurwerk is, toch? Nou, dat systeem dat ziet kale aarde als een open wond. En een open wond moet je afdekken. Het liefst zo snel mogelijk. Dat heeft te maken met uitdroging en het bodemleven wat niet meer in de bovenste laag wil wonen als er niks groeit.
Dus net zoals wij een korst krijgen op onze wonden, zo laat de aarde daar rap een zaadje ontkiemen, juist om de korst te voorkomen of doorbreken.
En wat er dan groeit, vertelt je ook gelijk iets over de bodem. Want niet zomaar alles kan overal vanzelf groeien. Ieder plantje stelt zijn eigen eisen. Die planten noemen ze daarom ook wel signaalplanten. Maar eigenlijk kun je alle planten signaalplanten noemen. Want je weet dat de condities waaronder die plant niet kan groeien, daar niet voorkomen. Mooi is dat systeem toch hè?!?

In het moderne tuinieren, ook wel het luie tuinieren genoemd, probeert de tuinder dat systeem na te bootsen. Een plantje gebruikt van alles om te groeien. Als het afsterft, verliest het ook alles weer. Door het uit te trekken en plat op de grond terug te leggen, geeft het feitelijk alles weer terug aan de aarde. En voorkomt het dat de aarde bloot of kaal is. Mulchen noemen ze dat. Er wordt gezegd dat er dan minder spontaan opkomt. Ik weet niet of dat helemaal waar is maar wat ik wel weet is dat het bodemleven het geweldig vindt om zo gevoerd te worden. Want de een z'n dood, is de ander z'n brood!

Dus wat is onkruid? Zeg jij met maar!

Maar het allerleukste is misschien nog wel dat ze jou nu ook kunnen uitschelden voor wereldverbeteraar!

Was getekend, je hulp in de tuinhouding.

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

18 juni begint de jaarlijkse invasieve exoten-week. Wat is dat? En waarom wordt er een hele week aan gewijd? Eens kijken of ik dat kan uitleggen.

In een eerder verhaal over onkruid, sprak ik over al die uitheemse planten die wij allemaal in onze tuinen hebben, toch? Planten die hier van origine niet vandaan komen, welke onze insecten meestal niet interessant vinden maar die er vaak zo mooi en kleurrijk uitzien dat wij ze toch graag in onze tuinen willen hebben. Uitheemse planten dus.
De invasieve exoot is ook een uitheemse plant. Maar dan één die het veel te goed naar z'n zin heeft hier zodat hij zich naar lieve lust uitzaaid en voortplant. Met als gevolg dat ze overal terugkomen. Ze zijn zelfs zo enthousiast dat ze de boel over zouden nemen en alle andere planten verdrukken. Als we het zomaar zouden laten gebeuren dan zouden we over een tijdje alleen nog maar die plant in onze natuur hebben wordt er beweerd. Dat is natuurlijk helemaal niet goed voor onze natuur, daarom worden ze verboden. Verboden te verkopen of vermeerderen en er wordt verzocht om aktief jacht op ze te maken om onze natuur te beschermen. Dat klinkt spannend he?!? Laat ik eens wat beroemde bespreken.

De reuzeberenklauw
Deze plant wordt overal op het internet voor gewaarschuwd omdat ze giftig is en bij aanraking brandblaren veroorzaakt. Maar het is ook een invasieve exoot. Ooit hierheen gehaald om zijn schoonheid maar nu niet meer uit te roeien. We zouden er met zn allen jacht op moeten maken maar ga er maar aanstaan met zulke brand-blaar-kwaliteiten.

Japanse duizendknoop
Ook zo'n bekende plant/ergernis onder tuinders. Met een enorm ondergronds wortelstelsel steekt deze plant overal zijn kop op en zijn er vele tuinders in gevecht om deze opdringerige plant uit hun tuin te verbannen. En iedereen zal je vertellen dat dit geen makkelijk klusje is. Gelukkig is hij eetbaar!

En ook dieren kunnen invasieve exoten zijn want 80 jaar geleden heeft iemand een aantal wasberen naar Duitsland gebracht. Leuk voor de plezierjacht dachten ze toen. Maar ze bleken beter te fokken dan dat de jagers ze konden afschieten waardoor er nu een extreem overschot is en ze zelfs aan alle kanten ons land binnenkomen. Geen enkel wild dier lijkt ze te lusten dus ze fokken maar door.

Zo n foutje hebben ze in Australië ook gemaakt. Daar had een engelse kolonist met heimwee in het jaar 1859, 24 konijntjes geimporteerd en los gelaten. En hoewel konijnen bij ons heel normaal zijn, is er daar geen enkel dier dat ze wil eten. Dus die konijnen bleven fokken en werden algauw een plaag. Binnen 10 jaar konden jagers er makkelijk 2 miljoen afschieten zonder dat dit nog effect had op de populatie. Ze hebben van alles geprobeerd van enorme klopjachten tot gigantische hekken bouwen maar niets hielp. Uiteindelijk kwam er in 1950 een virus (myxomavirus) wat 500 miljoen konijnen het leven kostte. En nog bleven er 100 miljoen over om het bestand te herstellen zoals ze dat noemen.

Misschien al wel 10 jaar geleden heb ik, met een online bestelling van moestuinplantjes, een impuls aankoop gedaan. Zo'n ding wat ik helemaal niet van plan was om te kopen maar ze boden het aan en het zag er leuk uit dus waarom niet. Op de verpakking stond dat het snel in de volle grond geplant moest worden maar daar was ik nog niet op berekend dus ik heb ze in potten gezet. 3 stuks. 1 was al snel dood maar die andere 2 bleven het braaf doen. T was magertjes, de plantjes groeide niet heel hoog terwijl de verpakking 1.80m beloofd had en ze bleven ook wat gelig. Je kon goed zien dat ze het zwaar hadden, er kwamen nauwelijks bloemen en geen vruchten maar ze bleven het gelukkig wel doen. Ze hadden heel veel dorst en kwamen steeds meer onder de luis te zitten. Ze hebben toch al die jaren in die potten overleefd. Tot vorig jaar. Eindelijk ging mijn tuin op de schop. Eindelijk kwam er plek om deze schatjes met hun voetjes in de volle grond te zetten. Eindelijk kon ik na al die jaren eens gaan genieten van hoe de plant hoort te zijn. Ik moest alleen nog even opzoeken wat de plantafstand was. Had ik dat maar nooit gedaan want nu bleek dat deze papagaaienplanten waar ik al zolang op had gewacht, inmiddels ook een verboden, invasieve exoot was geworden! Wat nu? Nou, ik heb ze een prominente plek in mn tuin gegeven en we zien wel wat ervan komt.

Ik had dit jaar ook zaadjes van de balsemien gekregen en laten ontkiemen......en als kleine plantjes in mijn tuin uitgeplant...leuke roze bloemen die ontzettend lekker ruiken werd me beloofd. Ik had geen idee tot ik onderzoek ging doen voor dit artikel. Blijkt de balsemien, ook wel spring balsemien of reuzen balsemien genoemd, ook een verboden plantje is. Ook een invasieve exoot. Ze zou zo lekker ruiken en veel nectar hebben dat bijen alle andere planten links laten liggen en alleen nog op de balsemien willen vliegen.

En nu hoor ik zelfs aan alle kanten dat die mooie vlinderstruiken die ik overal zie, waarschijnlijk binnenkort verboden zal worden omdat hij zichzelf veel te makkelijk uitzaait. Laat ik die nou ook net aangeschaft hebben.

Nou zou ik natuurlijk al die plantjes vakundig de nek om moeten draaien maar ik ben altijd al een beetje rebels geweest. Ik heb een hoekje in mijn tuin, dat heet nu "het verboden hoekje", en daar mogen alle illegalen zich van mij ophouden. Een mooi experiment. Kijken of ik het in de hand kan houden en jullie over een paar jaar beter geïnformeerd kan vertellen over invasieve exoten. Voor nu ben ik alleen maar zuur dat mn blikvangers illegale vluchtelingen blijken te zijn. Mocht er nog ergens een wasbeer een schuilplek zoeken dan mag hij ook in dat hoekje komen wonen. Ik ben ervan overtuigd dat de natuur er vanzelf weer een oplossing voor verzint. Ik weet niet of wij mensen er blij mee zullen zijn maar zij redt zich wel.

Mocht jij nou ook eens willen controleren of al je planten legaal zijn. Kijk dan op de site van nvwa voor een complete lijst van alle planten en dieren. Of kopieer of klik op dit adres: https://www.nvwa.nl/onderwerpen/invasie ... eve-exoten.

Misschien is het zelfs wel leuk om met je kinderen de natuur in te gaan en er een soort jacht of speurtocht van te maken. Als jullie maar wel bij mijn tuin uit de buurt blijven!

De invasieve exotenweek duurt van 18 tot 27 juni. Je bent gewaarschuwd.

Bron: Uit de pen gevallen

Hallo, ik ben een wesp.

De meeste mensen zijn bang voor mij, sommigen haten mij zelfs maar jullie snappen er niks van! Ik ben zo ontzettend nuttig. En als je me eenmaal kent, dan val ik ook best wel mee. Dit klinkt misschien vreemd, maar ik leg het graag even aan je uit.

Het begint met de koningin

Ik heb gewoon een heel zwaar leven. Ik moet heel hard werken om de jonkies te voeren. Ik heb niks tegen vegans maar wij zijn vleeseters. Dus dat betekent jagen en doden en m'n prooi weer mee naar huis zeulen. Dat is hartstikke veel werk. En zwaar ook.....maar laat ik bij het begin beginnen.

Zodra het warmer wordt dan 15°C dan worden de koninginnen wakker uit hun winterslaap en gaan op zoek naar een mooi plekje voor een nest. Ieder voor zich natuurlijk want we houden niet van vreemdelingen. In het begin is het dus alleen de koningin die bouwt en jaagt en eitjes legt. Alles moet ze alleen doen.

Maar dan komen de eerste eitjes uit en worden wij geboren. Wij zijn de werksters. Wij nemen veel van de taken van de koningin over zodat zij zich kan concentreren op waar zij goed in is, eitjes leggen! Ze komt ons nest dan niet meer uit.

De werksters

Wij bouwen de cellen en slepen het voer aan. De babys eten wat wij brengen en poepen dan een soort zoetigheid uit.....en dat is lekker! Zo ontzettend lekker dat ik er een moord voor zou doen! En dat is dus ook precies waar het misgaat. Want heel de zomer voeren ze me die zoete poep en ik raak daar verslaafd aan. Ik ga steeds beter mijn best doen, probeer steeds sneller terug te komen om toch maar meer en meer en meer van die zoete poep te krijgen. En dan komen we in Augustus. De laatste eitjes zijn uitgekomen. De laatste jonkies zijn gevoerd. Iedereen is uitgevlogen en niemand heeft meer zoete poep voor mij!

Afkicken

Ben je een roker (geweest)? Dan begrijp je mij zeker! Dat verlangen naar die ene peuk en dan het bord "rookvrije zone" zien hangen.....dat dus....dat heb ik ook! Dan word ik zo chagrijnig en boos! Ik wil mijn zoete poep! Iedereen aan de kant! IK WIL MIJN ZOETE POEP!

Maar die is er niet meer. Nergens meer. Eigenlijk is het raar, ik heb het helemaal niet nodig. Ik ben immers een vleeseter. Het is waarschijnlijk zelfs ongezond voor me. Maar goed, ik ga aan het einde van het seizoen toch dood. Het is echt alleen maar omdat ik het lekker vind. Omdat ik er verslaafd aan ben. Ik moet gedwongen afkicken.

Wespenbrein

En dan komen jullie om de hoek. Tot augustus had ik amper oog voor jullie maar nu, nu zie ik jullie! Nu ruik ik jullie! Met die lekkere parfummetjes en geurende wasverzachters. Want ergens in mijn ieniemienie wespenbrein lijkt dat dan zo op die zoete poep, hè! Dan zou ik jullie wel op willen eten! Na de eerste hap weet ik al dat t mis is natuurlijk, want ik proef jullie ook wel dan. Lijkt in de verste verte niet op zoete poep.

Weet je wat wel op zoete poep lijkt? Jullie suiker! En dan het liefst nog ergens doorheen zoals limonade of ijsjes. Als jullie dat eten dan ben ik zo blij! Dan duik ik er met al mijn pootjes in en begin te drinken en drinken en drinken....maar ik ontdek dan al snel dat ik er helemaal niet meer uit kan klimmen! Oh nee!

En jullie zijn nog gemeen ook. Jullie doen van alles om ons te plagen! Jullie gaan gillen en rennen en wild om jullie heen staan slaan. En dan boos op mij worden hè als ik in blinde paniek mn angel in je steek.

Medelijden

In plaats van zo bang te zijn en zo gemeen te doen, heb medelij met ons en deel een beetje met mij. 1 druppel limo op tafel en ik ben weer ff zo gelukkig en tevreden. 1 hapje ijs voor jou, daar kunnen wij met zn zessen van eten. Wat zeg ik? Misschien wel met tien ook. Blijf gewoon rustig en deel, dan heb ik ook geen reden meer om zo lelijk tegen jou te doen, toch?

Tips en trucs #wistjedat

☆Als je gaat bbq-en, zet dan een ventilator op je vlees gericht. Ik ben een vleeseter, ik moet het thuisbrengen voor de baby's, maar met ventilators erop wordt het lastiger vliegen voor me. Kans bestaat dat ik mijn heil ergens anders zal zoeken. Helemaal als je ergens anders in je tuin een stukje vlees neerlegt wat wel makkelijk weg te pakken is voor mij. Je zou eens goed moeten kijken hoe we dat doen. We zijn zo sterk en handig. Daar ben ik best trots op!

☆Wat ik nog veel vervelender vind, is als mijn vleugels nat worden. Dus net doen alsof t gaat regenen middels een plantenspuit oid en ik ga mijn geluk meestal gauw elders zoeken.

☆Kijk wel uit met mij en honden want zij happen naar mij en ik zal ze echt als laatste daad nog één keer proberen te steken. Als die goed gemikt is, kan dat het einde van de hond betekenen. 't Zou zeker niet de eerste zijn.

☆Plaats in het voorjaar bruine proppen papier tussen je heg of in je boom of waar je ook bang bent dat wij een nest zullen maken. Wij zijn territoriaal ingesteld. Niet alleen zullen we denken dat dat een nest van een andere groep is, we zullen ons nest er niet vlak naast maken. Maar we komen wel langsvliegen natuurlijk. Want bang zijn we zeker niet. Maar als het flink geregend heeft moet de prop misschien wel vervangen worden. Blijven opletten hoor.

☆Kruidnagels in schijfjes citroen gestoken op een schoteltje vinden we vies dus blijven we uit de buurt. Net als (wier)rook trouwens. Mocht er nog iemand een excuus zoeken om niet te hoeven stoppen met roken, hier ben ik!

☆ALS HET NOU TOCH MISGAAT en je wordt toch gestoken, ga dan NIET panikeren en/of uitzuigen, maar pak een paracetamol. Maak hem nat en plak hem OP de plek waar je gestoken bent. Doordat hij nat is, blijft hij plakken. En de werkzame stof van de paracetamol neutraliseert het gif waardoor het alles mee zal vallen! (Een papje maken mag en werkt ook!)

Mentaliteit

Met alle goede dingen die we doen, zijn we een beetje arrogant geworden.

We zijn dapper en slim en voor niemand bang. Het allerliefst eten we muggen! Maar we kunnen ook een grote bromvlieg zo uit de lucht vangen. We bijten zijn vleugels af en tja, dan is het gewoon vlees, hè. We eten ook rupsen en zelfs sprinkhanen. Wij werken niet alleen hard voor onze koningin, maar dus ook voor jou! Wist je al dat wij ook voor bestuiving zorgen? Wij zijn namelijk ook een soort bijen. Al zijn we trouwens officieel familie van die andere harde werkers in de natuur, de mieren. Jullie mensen zijn onze grootste vijand. Anders eindigen we vaak als vogelvoer. Die enorme roofvogel de wespendief, is er zelfs naar vernoemd. Maar ook andere vogels lusten ons graag hoor. We zijn echt niet alleen maar vervelend! We hebben gewoon karakter!

Zullen wij het nog eens opnieuw proberen samen?

Was getekend,


Jouw stoere macho, de wesp .

(Ps deze heb ik zelf geschreven. Ik hoop op uw goedkeuring! Het is incompleet maar dat is mijn bewuste keuze. Aanvullingen zijn leuk. Ideeën voor andere onderwerpen zijn ook welkom!)

Bron: Uit de pen gevallen

Hallo, ik ben jakobskruiskruid en ik heb me daar toch een reputatie! En het is niet eens allemaal overdreven ook vrees ik.

Jullie noemen mij vaak onkruid en daar heb ik alle begrip voor, maar ik hoor hier wel thuis, want ik ben toch echt een heus, inheems kruid. Ik ben beresterk, giftig en ik zaai me erg makkelijk uit, maar daarnaast ben ik ook waardplant van de zebrarups en sint jacobsvlinder. Gelukkig ben ik makkelijk te herkennen want ik kom op vele plaatsen voor en ik ben niet eens echt lelijk om te zien. Kom, dan vertel ik wat over mezelf en mag jij oordelen wat je met me aan moet.

Laat ik beginnen met vertellen dat ik een pionierplant ben. Mijn bloemetjes worden, net als bij de paardebloem, van die pluizebolletjes. Elk pluisje heeft een zaadje dat gemakkelijk door de wind wordt meegenomen en goed ontkiemd op kale grond of grasvlakte. Er zijn meer kruiskruiden maar ik ben degene met van die mooie bloemen die lijken op margrieten, maar dan helemaal geel. Zo'n geel hartje met van die gele, uitstekende blaadjes die lijken op een stralend zonnetje, ook bekend als straalbloemen.
Mensen verwarren mij vaak met boerenwormkruid want onze bladeren lijken best veel op elkaar, maar die heeft dus héél andere bloemetjes. Het lijkt in vergelijking met mijn bloemetjes alleen het hartje, zonder de blaadjes. Maar dat hoort dus zo.

De sint jacobsvlinder legt zo graag haar eitjes op mij, dat zij dat niet op andere planten wil doen. Uit die eitjes komen de zebrarupsen. Soms wel 30 op 1 plant. Met z'n allen eten ze mij (en soms ook elkaar!) en zoals ik eerder al zei ben ik giftig, dus zij zijn ook giftig. Dat gif raken ze niet meer kwijt dus ook de sint jacobsvlinders die uit de zebrarupsen geboren worden, zijn giftig. Daardoor wil bijna niemand ze eten en komen ze dus best vaak voor. Zij zijn er eigenlijk om mij in toom te houden, maar dat lukt niet helemaal. Verder ben ik ook een waardplant voor bladroller, nog zo'n vlindersoort waarvan de rups tegen mijn gif bestand is.
De meeste dieren hebben genoeg instinct om mij niet te eten maar als een vogel toch per abuis zo'n rups opeet dan voelt ze zich even niet zo lekker, maar ze knapt daarna gewoon weer op hoor. Toch is het vervelend genoeg om te zorgen dat ze het geen tweede keer doen.
Bijen, wespen en zweefvliegen vinden allemaal nectar en stuifmeel in mijn bloemen dus iedereen blij. Tot zover een succesverhaal. Maar zoals wel vaker in de natuur kan het niet alleen maar over succes gaan.

Want dat gif he, das best wel een dingetje. Dat gif veroorzaakt namelijk leverschade bij zowel mens als dier. Nu is het niet zo dat iedereen bij het eten van het eerste blaadje gelijk het loodje legt maar mijn gif wordt in ieders lever opgeslagen. Dus nu één blaadje en volgend jaar weer één, het is een opéénstapeling en houdt dus vanzelf een keer op. Leverfalen, hersenbloedingen en aantasting van het centraal zenuwstelsel tot gevolg. En het ergste is, er is geen tegengif.
Nou heb ik echt m'n best gedaan door mijn blaadjes een vieze, bittere smaak te geven dus er is bijna niemand die de vergissing om mij te eten meerdere keren zal maken.
Eenmaal gemaaid en gedroogd verlies ik echter mijn smaak, mijn geur en mijn uiterlijk, maar niet mijn gif.
Ongemerkt kan de grazer via het hooi dus toch porties van mij binnenkrijgen. En via hen, jij ook! Ik ben dus eigenlijk een serieuze sluipmoordenaar voor dieren en iedereen die dierlijke producten gebruikt. Als een koe 3% van zijn gewicht aan mij binnengekregen heeft dan kan het al geregeld zijn. Bij een paard is dat 7%. Schapen en geiten kunnen er gek genoeg een stuk beter tegen. Zij worden dus ook vaak ingezet om mij een beetje in toom te houden in weilanden.

Al die maatregelen die nu genomen worden om de insectenstand te bevorderen, daar ben ik zo blij mee, die werken mij erg in de hand. Ik ben namelijk een 2 jarige plant. Het eerste jaar, als ik net ontkiemd ben, ben ik op mijn kwetstbaarst. Ik groei alleen in een roset op de grond, tussen het gras of de stenen. Ik ben dan nog redelijk makkelijk te verwijderen maar als we in het 2e jaar komen dan ben ik bijna onoverwinnelijk. Dan ga ik de lucht in en maak op de top van mijn stengels mijn mooie bloemen waar elk insect stuifmeel en nectar kan komen halen. Alle natuurliefhebbers houden van mij omdat ze zien hoeveel insecten zich door en met mij kunnen voeden. En ondertussen pak ik jullie allemaal. Stiekem. En langzaam. Zodat niemand mij verdenkt. Niemand het linkje legt tussen mijn mooie bloemen en de enorme doorwerkende kracht ervan via het hooi of kuilgras in de grote grazers en dus uiteindelijk via melk, vlees en zelfs honing ook in jou!

Ik ben van origine een duinplantje, ik gedraag me als invasieve exoot maar ik ben een inheems kruid en een pioniersplant.

Was getekend,

Je sluipmoordenaar, het jakobskruiskruid

Bron: Uit de pen gevallen