Mooie soort, al zie ik niet waar hij eigenlijk in brand heeft gestaan.

Mooi, zelf nog nooit eerder gezien.

De velduil is een soort die je op veel plekken kan tegen komen. De velduil leeft in tal van habitats, kustduinen, akkergebieden, polders en moerassen. De velduil is een van de weinige dag actieve uilen, herkenbaar aan hun gele oogkleur. De broedaantallen variëren jaarlijks en hangen vaak af van de aantallen beschikbare muizen. 2014 was in Nederland een topjaar met 80 tot 100 broedparen. In België zijn er sommige jaren geen broedgevallen maar in goede muizenjaren toch een tiental broedsels. De velduil is redelijk goed herkenbaar maar misschien toch ligt verwarrend met een jagende ransuil. Een aantal jaar geleden heb ik zelf geweldig van deze soort kunnen genieten toen er een groep van tien velduilen niet ver van bij mij thuis zat te jagen. Het is geweldig om ze tijdens het jagen over de graslanden te zien glijden.

De spotvogel is een zuiderse soort die enkel als als broedvogel in de lage landen aanwezig is. Hij kan op tal van plekken opduiken maar is toch vaak gebonden aan dichte en halfopen struwelen. De soort lijkt het dit jaar uitzonderlijk goed te doen met veel meer zangposten dan de vorige jaren. De Nederlandse populatie wordt geschat op 10000 tot 15000 paar al zullen die aantallen dit jaar nog hoger liggen. De Vlaamse populatie ligt rond de 3000 tot 7000 paren. Spotvogel lijkt de laatste jaren aan een comeback bezig, wetenschappers denken dat dit mede door de klimaatopwarming is (als je dit jaar dan niet meetelt). De spotvogel is te herkennen aan zijn limoengroene kleur en zijn typische zang waarin hij tal van andere vogels nadoet.

Deze hop liet zich een week geleden prachtig bewonderen in Tienen (Vlaams-Brabant, België). Uiteraard een geweldige soort die tot de verbeelding spreekt. Was ook een nieuwe soort voor mij in België, nummer 237.

De grauwe gors is een typische akkervogel. Vroeger was hij talrijk in de lage landen aanwezig maar de populatie is pijlsnel de diepte ingegaan. De jaarlijkse broedpopulatie in Nederland ligt tussen de nul en twee paren per jaar(meestal nog in Zuid-Limburg). België doet het net wat beter met jaarlijkse populatie van rond de honderd paar, helaas neemt de populatie nog steeds jaarlijks af ondanks al het werk van werkgroep grauwe gors. Het is dus zeer waarschijnlijk dat deze iconische vogel binnenkort uit onze lage landen zal verdwijnen. Over de determinatie: de grauwe gors is een van de grootste in Nederland en België voorkomende gorzen. Hij lijkt op vlak van kleed sterk op een veldleeuwerik. Zijn zang is zeer typisch er heeft veel weg van een rinkelende sleutelbos. Je kan grauwe gorzen vaak vinden in uitgestrekte akkergebieden met veel wildakkers en hoge struiken die kunnen dienen als zangpost. De grauwe gors is zowel trekvogel als standvogel, de winterpopulaties zijn bijna altijd groter dan de zomerpopulaties. Laten we hopen dat de inzet van vele vrijwilligers die zich dagelijks inzetten voldoende zal zijn om deze iconische soort te redden. Bij deze ook een paar van mijn archieffoto's.

Deze kuifduiker zit al een tijdje op een wachtbekken nabij mechelen (België) en is al ver doorgeruid naar zijn prachtige zomerkleed.