Ik word ook een signaalplant genoemd, maar dat is onterecht. Al zou je feitelijk elke plant een signaalplant kunnen noemen, maar dat terzijde. Ik zou alleen op erg arme grond kunnen groeien maar niks is minder waar! Op een echt arme grond kan ik helemaal niet groeien. Heermoes gebruikt flink wat grondstoffen kan ik je vertellen. Vaak staan er om mij heen zelfs andere planten die juist weer vertellen dat het een rijke grond is. Beetje verwarring zaaien is altijd leuk.
Ik ben ook helemaal niet vervelend, ik kom je juist helpen! Ik maak het je makkelijk. Eerlijk waar. Als mineralen ( = voedsel voor planten) te ver naar beneden zakken in je bodem, dan kunnen je andere planten er niet meer bij. Ik ga daarom met mijn erg diepe wortels, die mineralen voor je opdiepen en breng ze via mijzelf weer naar boven. Is dat niet handig en lief? Dat is de hulp van Heermoes.
Mijn wortels kunnen tot wel 6 meter diep groeien dus pluk en trek gerust aan mij, het meeste kunnen jullie toch helemaal niet bij. En daarbij komt, die groene sprieterige planten, dat is maar de helft van mijn bestaan. Dat is namelijk het mannelijke deel van mij. Er is ook een vrouwelijk deel. En eigenlijk is mijn vrouwelijke deel de aanstichter van alles terwijl het mannelijke deel er steeds op wordt aangekeken. Kennen jullie mijn vrouwelijke deel? Hebben jullie dat al eens gezien? Zij steken hun kop op in het vroege voorjaar. Een soort bleke, wit-gelige, alien-achige kopjes die eenzaam en verloren, her en der, een cm of 10 a 15 boven de kale grond uitsteken. Je ziet ze bijna niet hoor, zo'n mooie schutkleur hebben ze. Maar als je ze aanraakt lossen ze ineens heel veel poeder, POEF! En dan na een tijdje komen de mannelijke delen uit alle hoeken en gaten gekropen. Dat is Heermoes.
Onschuldige kerstboom-achtige plantjes. Ze lijken zich een weg naar boven te boren door de vaak harde grond heen. Zodra ze bovengronds zijn groeien er sprieten uit zoals haar op een kattenstaart. En dan begint de lol want jullie mensen gaan dan in de aanval op die groene sprieten. Jullie plukken en trekken en bemesten en dekken af en strooien en spuiten allerlei chemicaliën en draaien uiteindelijk bijna door omdat "deze plant niet uit te roeien is" terwijl ik compleet in een deuk lig! Jullie doen zo moeilijk. Zoveel moeite voor niets. Neem van mij aan dat als je in het vroege voorjaar van die bleke kopjes ziet, je eigenlijk al weet dat je mij dat hele jaar zeker nog niet weg zult krijgen. Zo werkt dat met heermoes. Laat het los en ontspan. Om van mij af te komen, moet je denken aan een meer-jaren-plan.
Al begrijp ik werkelijk niet waarom je me kwijt zou willen hoor. Ik ben minstens zo functioneel als de brandnetel. Alleen ik prik niet.
Je kan me eten. Ik heb eens een recept gezien waarbij ze mij gebakken en met veel zout bestrooid, serveerde. Zou ik een vervanger voor zeekraal kunnen zijn. Een lekkere snack. Maar er zijn ook berichten dat ik giftig ben. Met name voor andere planten maar ook paarden die grote hoeveelheden van mij binnenkrijgen knappen daar niet echt van op. Dat is ook Heermoes.
Je kan me drinken door thee van me te zetten. Heermoes thee. Of mengen met andere kruiden natuurlijk.
Je kan me gebruiken om je bodem te verbeteren en zelfs als plantenvoeding.
Je kan namelijk ook gier van mij maken om je gewas te versterken en plagen te voorkomen. Net als met brandnetel en smeerwortel. Heermoesgier. De krachtige bestanddelen worden dan losgeweekt en overgenomen door het water. Een soort thee zo je wil, maar dan voor je plantjes. Vinden ze lekker. Nu ja, de meeste dan. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Daarom, Google maar eens. Recepten en ideeën met mij genoeg te vinden om eens uit te proberen. Voor je het weet is je tuin leeg terwijl jij nog meer wou hihi. Wie had dat gedacht? Een Heermoes tekort.
Maar zonder gekheid lieve mensen, ik, Heermoes, ben een vriendelijk plantje. Ik doe niemand kwaad. Ik heb maar 1 doel in het leven en dat is dat ene mineraaltje op te diepen en op een hoger niveau weer aan de grond toe te voegen. Zodra je tuin er genoeg van heeft, verdwijn ik vanzelf weer. Zelfs als je helemaal niks doet. Het duurt alleen een (flink) aantal jaar. Wil je dat proces versnellen dan kan je zelf mineralen toevoegen aan je bodem door zelfgemaakte compost toe te voegen. Maar dan nog heeft wat je nu doet, geen effect op morgen. Mijn groene slierten zullen blijven groeien omdat die bleke kopjes dat in het voorjaar bepoederd hebben. Als je genoeg mineralen toevoegt, dan heb je volgend jaar geen vrouwelijke bleke kopjes meer van mij en wordt de cirkel daar op dat punt doorbroken. Zo werkt dat met Heermoes.
Maar als je nu helemaal geen zin hebt om mij te proeven of te proberen of gier te maken of wat dan ook, maar je wil toch van mij af? Gebruik me dan als mulch. Heermoes mulch. Knak me om en laat me liggen. Ik zal vanzelf verteren en alles weer teruggeven aan de aarde en intussen dek ik de aarde nog mooi af om hem te beschermen ook. In het verhaal "het nieuwe tuinieren" kun je meer lezen over de zin en onzin van mulchen. Ik ben daar echt een hele goeie voor.
Je kan ook gras zaaien of matten rollen daar waar ik groei. Dan val ik niet meer op en zal ik door het regelmatig maaien ook uitgeput raken. Al zeggen ze wel dat gras lastig kiemt in mijn buurt, ik pas me makkelijk aan dus dat is het proberen zeker wel waard.
Maar boven al ben ik echt geen grote dreiging! Ik word niet steeds groter of almaar meer, ik neem je tuin niet over. Ik verdruk of verjaag niemand. Zo werkt Heermoes dus niet.
Was getekend, je plaaggeest, de Heermoes.
Bron: Uit de pen gevallen
